Czynna ochrona rezerwatu przyrody Biele Chojnowskie
W 2020 r. w rezerwacie przyrody Biele Chojnowskie przeprowadzony został monitoring w celu zweryfikowania skuteczności zrealizowanych działań ochronnych oraz określenia stanu populacji wiciokrzewu pomorskiego.
Największym zagrożeniem dla wiciokrzewu jest duże zwarcie drzewostanu i warstwy krzewów ograniczające dostęp światła do dolnych warstw lasu. Nadmierne ocienienie prowadzi do ograniczenia wzrostu i zmniejszenia powierzchni zajmowanej przez wiciokrzew. Powoduje też zmniejszenie liczby osobników generatywnych. Zagrożenie stanowi także obecność obcych gatunków inwazyjnych – zwłaszcza dębu czerwonego. Dlatego też, zgodnie z planem ochrony, z rezerwatu sukcesywnie usuwane są gatunki obce oraz przerzedzane jest w nim zwarcie drzewostanu. Wyniki przeprowadzonego w 2020 r. monitoringu wykazały dużą skuteczność tych zabiegów, które przyczyniły się do zwiększenia areału zajętego przez wiciokrzew i obecnie zagęszczenie tego gatunku w rezerwacie sięga nawet 50 osobników/ m2.
Głównym celem ochrony rezerwatu jest zachowanie stanowisk wiciokrzewu pomorskiego. Wiciokrzew pomorski jest pnączem objętym częściową ochroną gatunkową, osiągającym w Polsce swoją wschodnią granicę występowania. Poza pasem nadmorskim i południowo-zachodnią częścią kraju, stanowiska tego gatunku są niezwykle rzadkie. Jest to roślina światłolubna, która najlepiej rośnie i kwitnie w miejscach dobrze nasłonecznionych. Stanowisko wiciokrzewu pomorskiego w rezerwacie Biele Chojnowskie cechuje się dobrą dynamiką wzrostu i należy do najdalej wysuniętych na wschód w skali kraju. Jest oddalone od pozostałych o ponad 200 km. Prawdopodobnie jest to stanowisko pochodzenia antropogenicznego. Podczas przeprowadzonego w tym roku monitoringu zliczono 340 okazów o wyraźnie zdrewniałych pędach, których długość przekracza 5 m. Najczęściej tworzą one gęste sploty pędów wspinających się po leszczynie i innych krzewach.
Fot.: A. Antonowicz