Owcza wełna pomoże ochronić młode pokolenie jodły
26 listopada br. pracownicy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie potwierdzili zakończenie realizacji prac z zakresu ochrony czynnej w rezerwacie przyrody Jedlina. Działania przeprowadzone zostały przez Nadleśnictwo Mińsk zgodnie z obowiązującym planem ochrony i polegały one na zabezpieczeniu owczą wełną szczytowych pąków młodych jodeł pospolitych. To na pozór nieistotne działanie w rzeczywistości jest bardzo ważne w przypadku tego rezerwatu przyrody. Ochronie podlegają tutaj drzewostany z udziałem jodły pospolitej naturalnego pochodzenia, która występuje na stanowisku wyspowym, poza zwartym zasięgiem tego gatunku w Polsce. Z tego powodu rezerwat Jedlina jest jednym z najcenniejszym na Mazowszu rezerwatów przyrody, nie tylko pod względem przyrodniczym, ale również badawczym i edukacyjnym.
Rezerwat przyrody Jedlina ustanowiono 16 stycznia 1952 r. na powierzchni 71,6 ha. Jest to najstarszy rezerwat przyrody na Mazowszu i jeden z najstarszych w kraju. Jego niezaprzeczalnym walorem przyrodniczym i naukowym jest występowanie drzewostanów z przewagą jodły pospolitej uważanych przez niektórych fitosocjologów za kresową postać wyżynnego jodłowego boru mieszanego (inna nazwa to jodłowy bór świętokrzyski), zbiorowiska endemicznego znanego wyłącznie z obszaru Polski.
Przeprowadzone przez Nadleśnictwo Mińsk działania stanowią jeden z elementów szeregu ściśle zaplanowanych czynności, mających na celu wspieranie młodych odnowień jodłowych w drzewostanach rezerwatu. W sąsiedztwie gniazd jodłowych (w miejscach, w których naturalnie wysiała się jodła), w latach ubiegłych przerzedzono nieznacznie warstwę podszytu i podrostu. Dzięki temu młode jodły mogły się wzmocnić i wyrosnąć do wysokości około 1 m. Zabezpieczenie wełną owczą pąków szczytowych jest kolejnym działaniem mającym uchronić młode, podrośnięte pokolenie drzew przed zgryzaniem ich przez zwierzęta, w tym w szczególności przez jelenie, łosie i daniele. Te ostatnie pojawiły się w ostatnim okresie w rezerwacie, stwarzając dodatkowe zagrożenie. Daniele – gatunek obcy rodzimej faunie, to uciekinierzy z komercyjnej hodowli znajdującej się w okolicy rezerwatu przyrody Jedlina.
Najlepsza do zabezpieczania jest wełna owcza, która ma rozpierzchłą strukturę i zawiera dużo lanoliny – tłuszczu zwierzęcego zniechęcającego jeleniowate. Nakładanie wełny polega na umieszczeniu na pąku szczytowym jodły niewielkiego kosmka wełny, tak żeby tylko powlekał chroniony wierzchołek. Metoda ta umożliwia dalszy wzrost drzewu i, jak wynika z doświadczeń Nadleśnictwa Mińsk, skutecznie zniechęca zwierzynę do obgryzania pąków drzew.
Wykonanie działań z zakresu ochrony czynnej w rezerwatach przyrody położonych na terenie województwa mazowieckiego zostało dofinansowane przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie, www.wfosigw.pl.
Fot.: M. Kalbarczyk